Cebu-Bohol Experience Part 3

Day 3
      Ito na ang huling araw ng aming tour. hindi na rin ako nakapag-almusal dahil sa pag-eempake. ang kalat ko kasi. hehe. nagpunta kami agad sa daungan pabalik ng Cebu. sa ferry, pinalabas ang The Notebook. kahit hindi marinig ang sounds, pinipilit ko pa rin itong panoorin dahil hindi ko pa ito napapanood. e base sa mga review. epic daw ang movie na iyon. pero hindi ko rin natapos at nakatulog ako sa ibang parts. haha.
      pagkadating ng Cebu, dumiretso agad kami sa Pino Restaurant para kumain ng tanghalian. gaya ng iba naming kinainan, ang inakala naming lahat ay magiging isang typical na restaurant lang ito. pero mali kami. parang hotel ang loob. ang ganda. at ang pagkain, talaga naman sobrang sarap. ang pinakamasarap na meal na kinain namin sa buong tour. buti na lang pala at hindi ako kumain ng almusal dahil nasulit ko ang punta doon. wala munang diet e. hehe. at pati ang restroom ay maganda. may couch sa loob. sosyal! pagkatapos kumain ay nagkantahan pa ang klase namin dahil may isang marunong mag piano. jamming! pagkatapos ay nagpunta kami agad sa mga bilihan ng pasalubong. isang kahon lang naman ng danggit at pusit ang binili ko. syempre hindi mawawala ang dried mangoes.

       pinuntahan din namin ang Magellan's Cross. may mga matatanda doon na nagbebenta ng mga iba't-ibang kulay ng kandila. bumili naman ako. tapos bigla syang nagdasal. parang dinadasalan yung kandila o parang sya yung nagdasal para sa akin. nakakatuwa. nagpunta rin kami sa isa nanamang simbahan at nagdasal doon at muling nagtirik ng mga kandila.

       kami ay dumaan sa uptown at downtown Cebu. at ang masasabi ko lang, parang Manila na talaga. ang dowtown Cebu ay parang recto lang. pero mas malinis. developed na talaga.
       para sa hapunan, pumunta kami sa Be Hotel. maganda ang interior. modern at cool ang design. pero ang pagkain ay may pagka-fail. bukod sa hindi sya masarap, kakaunti pa ang serving. siguro dahil sa kami ang nahuling dumating, pero buffet iyon. dapat hindi nauubusan. buti na lang ay marami akong nakain nung tanghalian. sinabi na rin ang mga panalo sa pageant. maraming napanalunan ang partner ko. ako naman ay wala. pero no hard feelings syempre. masaya ako para sa mga nanalo. Congrats!
        pagkatapos ay nagpunta kami agad sa airport. talaga namang 22 kilos ang luggage ko dahil sa mga pasalubong at gitara. pero hindi ako nag-excess. ewan ko ba. hehe.doon na rin ako nakabili ng shot glass. buti na lang meron. yehey! sabi nung una delay daw ang flight namin, pero hindi naman. tapos ang mga may ticket number na bla bla and so on ay wag muna raw sumakay. kasama ako doon. pero biglang pinasakay kami ulit. nakakagulat kasi sa business class kami pinasakay. iilan lang kami. at sa section lang namin may nakasakay sa business class. like a boss! feeling sosyal kaming lahat. kung ano-ano ang pinipindot at nanood ng tv na nakalagay sa bawat isang upuan namin. nakakwentuhan rin namin ang isang flight attendant. si Kuya Jack na thomasian rin. bagay nga kami e. Jack and Jill. echos lang!
         hatinggabi na kami nakarating sa UST. nakaabang ang aking nanay at umuwi sa bahay. andami kong kinuwento sa kanya kahit pagod ako. at kinabukasan ay nagpasya akong hindi pumasok. jetlag.

ang saya talagang mag-lakbay. sana balang araw, malibot ko rin ang buong Pilipinas.
       

Cebu-Bohol Experience Part 2

Day 2
      sa pangalawang araw ng aming tour. kami ay naglakbay sa buong isla ng Panglao, Bohol.

ang una naming pinuntahan ay ang Tarsier Sanctuary. ang kyut pala talaga ng mg Tarsier. kasing laki lang sila ng clenched fist. mahaba ang buntot at malaki ang mga mata. ang fluffy pa! kaya siguro ipinagbawal na hawakan sila dahil nga sa kakyutan e nanggigigil siguro sa kanila ang mga turista. o worse, ibinubulsipinupuslit. sensitibo pa naman sila. 

ang sunod ay ang tree planting. medyo nakakapagod. at medyo life and death sa pagtatanim dahil matarik ang lugar. yung tipong isang maling galaw lang ay "goodbye Phlippines!" ka na. pero natuwa ako dahil sa pagkakataon na makatulong sa kalikasan. green minded pa naman ako.
este...green as in kalikasan... eco-friendly na nga lang! haha. sana pagkatapos ng ilang taon ay makabalik ako doon para makita ko ang progress ng aking puno. Almond nga pala ang ipinangalan ko sa aking puno. hehe.

ang sunod ay ang aming tanhalian sa Loboc River Restaurant Cruise. bukod sa masarap na pagkain at mahusay na pagharana. ang ganda pa ng view mula sa aming bangka. talagang nakakarelax. ang sarap ng feeling. at meron pang mga area doon na may grupo ng mga taong nag-jajamming. mga naggigitara at sumasayaw ng folk dance. nakakaaliw talaga.

pagkatapos ay nagpunta na kami sa Chocolate Hills. umakyat kami sa isang buron doon para sa mas magandang view ng paligid. at gumamit pa kami ng stairs dahil kami ay athletic! haha. pero nakakatuwa dahil worth it naman ang pagod pag nakarating ka na sa itaas sapagkat napakaganda talaga ng view doon. kitang kita mo ang mga tsokolateng burol. pero hindi sila masyadong kulay tsokolate pagpunta namin. ayos lang. maganda pa rin. at sa tuktok ay mayroon pang wishing well kung saan syempre ako ay nag-itsa ng limang piso. oo limang piso dahil yun lang ang variables sa aking bulsa ng mga oras na yon.

sunod ay nagpunta kami sa Baclayon Church. maganda rin doon. historical ang datingan. iba ang nafeel namin sa museo doon. parang nakakatakot na ewan. creepy. pero ayos lang. maganda ang mismong simbahan. nagdasal kami ng ilang minuto at nagpicturan agad! haha. sa labas ay may tirikan ng kandilang dekolor. may iba't-ibang kulay para sa iba't-ibang aspeto ng buhay. love, career, studies etc. nagsindi ako ng tatlo pero hindi ko na matandaan kung tungkol saan ang bawat kulay. hahaha.  pagkatapos ay pumunta kami sa isang lugar na malapit lang doon kung saan namili kami ng mga pasalubong. andami kong nabili. umabot sa 400+ ang aking nagastos. peanut kisses at calamay! yammy! sunod ay nagpunta kami sa may Blood Compact site. pero kami ng aking kaibigan ay hindi na nagpakuha ng litrato doon sapagkat dumiretso kami sa souvenir shop upang bumili ng mga pasalubong na t-shirt at maghanap ng shot glass. oo shot glass. ako kasi ay nag-umpisang mangolekta ng shot glass. pero sa kasamaang palad, out of stock sa tindahan. kaya puro kamiseta na lang ang nabili ko. 15 mins. lang siguro ang itinagal namin doon dahil may hinahabol kaming oras para sa hapunan.

ang pinakahuling destinasyon sa araw na iyon ay ang Our Lady of Assumption Shrine Parish. nagdasal kami ng panandalian at dumaan sa may souvenir shop.naghahanap ulit ng shot glass. pero wala pa rin dahil nga simbahan iyon. haha. mayroon din doong binebentang holy water. kaya ko nasabing binebenta ay dahil hindi ka bibigyan ng isang bote ng holy water hanggat hindi ka nagbibigay ng sampung piso. samantalang "donation" ang nakasulat sa sign board doon. pero kumuha ako ng dalawa sa halagang bente pesos. hindi ko alam kung para saan ko gagamitin ang holy water na iyon. pero siguro, lahat may rason. haha. sa may bakuran doon, nakaset-up ang isang buffet. kaunti lang ang kinain ko at ang aking mga kaibigan dahil busog pa kami. at bago umalis ay nagkuhan ng litrato ang buong seksyon namin.

pagkatapos ay nagtungo na kami pabalik sa resort. at nagplanong magswimming. dali-dali ang mga taong magpalit ng pampaligo. excited lang a swimming pool e. kaya habang kami ay nag-aayos sa aming kwarto, nakarinig kami ng basag. malakas. ang unang akala ko ay baka vase ang nabasag kaso hindi. yung glass pala na pintuan yung parang pintuan sa SM kaso mas makapal. lahat ng taong nakarinig, mga kapwa istudyante at mga personnel ng resort ang nakiusisa sa mga kaganapan. kaya siguro naging mas memorable ang araw na iyon. hindi ko na ikukwento pa ang mga nangyari sa basagan dahil mas hahaba ang kwento.

sa huli ay nag bath tub party kaming mga roommates. dahil sosyal kami. pero sa katunayan ay hindi kami nagkasya. naglublob lang kami ng aming paa. pero kahit na. may bath tub pa rin kami. haha!

abangan ang mga huling kaganapan sa Part 3! 

Cebu-Bohol Experience Part 1

nung nakaraang linggo, 3:00 ng umaga, kaming lahat ay nagkaroon ng assembly sa UST at nagtungo sa NAIA para sa aming Cebu-Bohol Tour. bangag pa nga ako e dahil wala pa akong matinong tulog. mula 7 am ay gising na ako. hindi naman ako excited.

Day 1
      medyo may kapangitan ang karanasan ko sa eroplano habang nag-lalanding ito. sumakit ng bongga ang mga tenga ko at kahit may nginunguya na kami ay wala pa rin itong bisa. pamatay lang e!

       pagkadating namin sa Cebu ay nagtungo kami agad sa Sinugba Restaurant upang mag-almusal. pagkatapos ay nagpunta na kami sa Radisson Blu upang umattend ng seminar. lahat kami ay inantok at ang karamihan sa aking mga kasama ay nakatulog sa table. hindi naman sa boring ang seminar, pagod lang talaga kami. pagkatapos ng seminar ay lumibot kami sa hotel. maganda ang Radisson Blu. susyal ang mga facilities. pang-5 star ang quality. pero the least is what i can say about the food. hindi kami nasatisfy sa lasa nya. andami tuloy tirang pagkain sa aming plato. sinabi rin iyon ng manager ng travel agency, si Sir Kiel, na hindi talaga ganon kasarap ang pagkain lalo na pag hotel food. at wag raw kaming mag-alala dahil pag dating namin sa bohol ay kakain ulit kami. yung masarap na.

       pagkatapos ng lunch ay nagpunta agad kami sa pier upang sumakay ng Super Cat patungong Bohol. habang nakasakay ay nakatulog kaming lahat pero sandali lang. at sawakas ay nakarating na kami ng Bohol. dimiretso kami sa Bohol Bee Farm upang kumain ng merienda na organic. may salad na gawa sa bulaklak at ang mga dressing at spread ay gawa sa iba't-ibang gulay na tanim nila doon. nagtitinda pa nga sila ng Ginger ice cream pero hindi ko na natikman. ayon sa mga kaklase ko ang anghang daw.pagkatapos ay bumili na kami ng iba't-ibang products nila tulad ng mga honey, tinapay, at kung anong mga anik-anik.

        nagtungo na kami sa Hotel na aming tutuluyan, ang Alona Kew sa may isla ng Panglao. at bago pa kami nag-check-in ay umattend muna kami ng isang seminar kung saan ang may-ari ang speaker. isang Tomasino. pagkatapos ay agad kaming dumiretso sa aming kwarto (na may bathtub!) at nagbihis at nag-prepare para sa dinner at pageant night/class presentation night. ako kasi ang isinaling contestant ng aming klase. labag sa aking kalooban. hindi na nga ako nakapag-dinner dahil sa pag-bebrainstorm ng mga sagot sa Q&A sa dinner lang kasi binigay sa amin ang mga tanong :|
         para sa akin, fail ang talent ko. dahil wala naman talaga akong talent. marunong akong mag-gitara pero hindi ako magaling. at paos pa ang boses ko dahil sa ubo at sipon. kaya ayun. hindi na ako umasang mananalo. pero masaya pa rin ako dahil sa mga bago kong kaibigan. ang aking mga fellow contestants.
       

         pagkatapos ng lahat kami ay tumungo na sa aming mga kwarto. sabi ng partner ko na contestant, si Mico, pumunta raw kami kena Sir Kiel at magpapakain daw sya dahil nga sa hindi kami nakakain ng dinner. dinala namin ang lahat ng pagkain sa kwarto nina Mico at nagsalu-salo ang buong section namin. hahaha. pero natapos din agad dahil sa aming propesor na nagchecheck ng rooms.


           paunang tikim pa lang ang unang araw ng Cebu at Bohol pero marami na ang kaganapan. itutuloy ko ang kwento sa Part 2!

9 O'clock

kaninag umaga, kami ay nag-recollection. pagkatapos noon kami ay nag-misa.
nakakatuwa ang kwento ni Father Roi tungkol sa kanyang kapatid..

"nagkwekwentuhan kami ng kapatid kong si Greg isang gabi at nang nakita nya yung oras. pinahinto niya ako sa pagkukwento tapos bigla siyang nag-pause for a moment of silence. ang sabi nya, ang usapan raw nila ng girlfriend nya, tuwing 9 ng gabi, kahit nasaan man sila, hihinto sila at magpepray for each other. they give time for each other pa rin kahit magkahiwalay sila. kung baga, titigil talaga ang mundo para sa minamahal"


ong sweet long nomon! hahaha
naikwento pa ni father na sa isang relasyon raw, tatlo ang involved. si lalake, si babae at si God. bakit hindi natin subukan? wala naman raw mawawala.

so ang Homily ay tungkol sa oras. oras para sa Diyos na dapat nating ilaan bawat araw na kahit isang minuto lang. medyo natamaan pa nga ako kasi bago pa mag-misa nag-confession muna kami at nasermonan ako ng pari dahil dapat may proper time management daw ako. lalo na't travel management ang kurso ko, importante talaga ang oras. yes father.

napaka-timely ng recollection namin.(timely. get it get it? hehe) sobrang stressful kasi ng linggong ito dahil sa pag-peprepare sa aming domestic tour. at dahil nga sa reco, itinigil muna ang lahat. hinga. kausapin si Lord at mag-chill ng pansamantala. nakakagaan ng loob.


"give your time to God and he will give you eternity"